Staroluteranie z SELK debatują o ordynacji kobiet

Podczas Synodu w Gotha ponownie starły się głosy zarówno zwolenników, jak i przeciwników ordynacji kobiet. Oficjalnie nie złożono wniosku o zmianę prawa kościelnego, ale powołano komisję, która ma sprawdzić, czy możliwe jest wprowadzenie alternatywnej praktyki, umożliwiającej ordynowanie kobiet dla konkretnych parafii.

Wnioskodawcy argumentowali, że zmienia się nastawienie staroluteran do ordynowania kobiet i są parafie, które byłyby gotowe na zmiany. W skali Niemiec SELK posiada 174 parafii. Z kolei przeciwnicy wniosku argumentowali, że kwestia ordynacji kobiet dotyczy całego Kościoła i tylko w taki sposób można o niej decydować. Komisja ustali, czy możliwe są inne opcje.  

Dekady rozmów

Staroluteranie dyskutują o ordynacji kobiet co najmniej od kilkudziesięciu lat. Już w 1975 roku podczas Synodu Kościoła w Bochum stwierdzono różnicę poglądu w temacie. W latach 90. XX wieku na zlecenie Kościoła wypracowano ekspertyzę teologiczną, ale ostatecznie władze odmówiły publikacji dokumentu. W niektórych parafiach i regionalnych synodach przeprowadzono dyskusje, które pokazały rosnące poparcie wśród staroluteran dla ordynacji kobiet. W 2001 roku konwent duchownych SELK nałożył kilkuletnie moratorium w temacie ordynacji, jednak zagadnienie nieustannie powracało z inicjatywy synodałów, duchownych i parafii Kościoła. W tym samym roku powstała również inicjatywa „Kobiety na rzecz ordynacji kobiet w SELK”, która do dziś zaangażowana jest na rzecz zmian w Kościele.

W ostatnich latach dyskusja przybrała na sile, czego dowodem jest Atlas Ordynacji Kobiet. To przyjęty w 2022 roku dokument studyjny, w którym temat ordynacji kobiet ukazany jest z perspektywy biblijnej, historycznej i dogmatycznej, ukazując zarówno argumenty za i przeciw.

Co ciekawe, SELK nie jest jedynym Kościołem tradycji staroluterańskiej, który dyskutuje nad ordynacją kobiet. Rozmowy trwają również w Luterańskim Kościele Synodu Missouri (USA), największym Kościele staroluterańskim na świecie. SELK, będący w pełnej komunii z LCMS, korzysta również z doświadczeń tego Kościoła, organizując wspólne warsztaty online.

Interkomunia z łotewskimi luteranami

Na Synodzie w Gotha podjęto również większością 2/3 głosów decyzję o ustanowieniu pełnej wspólnoty ołtarza i ambony między SELK a Ewangelicko-Luterańskim Kościołem Łotwy, który w 2016 roku zmienił swoje prawo i zakazał ordynacji kobiet. Był to pierwszy Kościół luterański na świecie, który podjął taką decyzję.

Łotewski Kościół nie jest w tej kwestii homogeniczny i nie wszyscy zwolennicy ordynacji kobiet zdecydowali się na wstąpienie do Łotewskiego Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła Poza Granicami, który posiada swoje struktury także na Łotwie. Obydwa łotewskie Kościoły należą do Światowej Federacji Luterańskiej. Od 2022 roku Ewangelicko-Luterański Kościół Łotwy należy również do Międzynarodowej Rady Luterańskiej (ILC), skupiającej główne Kościoły staroluterańskie odrzucające ordynację kobiet. 

SELK posiada ok. 32 tys. wiernych w Niemczech i podobnie jak krajowe Kościoły członkowskie Ewangelickiego Kościoła Niemiec (EKD) zmaga się ze spadającą liczbą wiernych. Oprócz SELK istnieje w Niemczech kilka innych, pomniejszych Kościołów staroluterańskich jak np. Ewangelicko-Luterański Kościół w Badenii czy Wolny Kościół Ewangelicko-Luterański, posiadających parę tysięcy wiernych. 

Od wielu lat SELK współpracuje również z Kościołem Ewangelicko-Augsburskim w Polsce, głównie z Parafiami diecezji wrocławskiej i cieszyńskiej. Między obydwoma Kościołami nie ma oficjalnej wspólnoty ołtarza i ambony, ale de facto istnieje gościnność eucharystyczna. Nie zmieniła tego decyzja Kościoła luterańskiego w Polsce o wprowadzeniu ordynacji kobiet na prezbiterów.