Drogie Siostry i Bracia
Kościół powołany do głoszenia Ewangelii jest sprawą nas wszystkich. Jezus Chrystus przyszedł na świat, aby podnieść świat z gruzów grzechu. Krzyż i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa były przerwaniem zaklętego kręgu bezsilności i niemocy, zdarciem maski pozornej siły człowieka, aby wyzwolony ze swoich złudzeń mógł prawdziwie służyć Bogu i bliźniemu.
Reformacja była dziełem odnowy i przypomniała, że wszyscy jesteśmy jednakowo odpowiedzialni za głoszenie Ewangelii, nawet jeśli tylko niektórzy z nas zostali poprzez ordynację powołani do publicznej służby. To w Chrzcie Świętym łaskawy Bóg uzdolnił nas do służby, do której sami z siebie nie bylibyśmy zdolni. Jednym z największych osiągnięć Reformacji było głębokie i wielowymiarowe zrozumienie prawd biblijnych, w tym odpowiedzialności każdego chrześcijanina za Ewangelię.
Matki i Ojcowie naszej wiary nie rezygnując ze wspólnotowego myślenia podkreślali osobisty wymiar przeżywania spotkania z Chrystusem. I na odwrót: nie rezygnując z indywidualnego doświadczenia wiary podkreślali znaczenie wspólnoty gromadzącej się wokół Słowa i Sakramentów. Refleksja ta zanurzona jest w jednej z podstawowych prawd Ewangelii, które stały się siłą napędową Reformacji: nie my i nie nasze zasługi, nawet nie nasza wiara rozumiana jako produkt wysiłków i starań, ale jedynie Chrystus jest lekarzem naszych dusz, jest naszym Odkupieniem i nadzieją dla całego znękanego świata. Czyż nie jest to powód do radości i wielkiego dziękczynienia na nieco ponad 700 dni przed wielkim jubileuszem 500-lecia Reformacji, ale też każdego dnia?
Siostry i Bracia, kiedy jako Kościół Jezusa Chrystusa będziemy się gromadzić na naszych nabożeństwach reformacyjnych pamiętajmy, że nie spotykamy się, aby opowiadać sobie sentymentalne historie sprzed 500 lat. Nie legendami i baśniami żyje Kościół, a żywą Ewangelią, którą wciąż na nowo mamy przywilej odkrywać. Reformacja nie jest szlachetnym pomnikiem, aczkolwiek wiele pomników historii, kultury i teologii wystawiła (nie zawsze chlubnych), ale Reformacja jest zobowiązaniem i powołaniem nas wszystkich.
Życzę Wam, aby Święto Reformacji było ponownym przylgnięciem do Chrystusa, ponownym odkryciem miłosiernego Boga, panoramicznym wręcz spojrzeniem na Jego wierność i łaskawość. Niech Święto Reformacji będzie Świętem Chrystusa, na którego przyjście oczekujemy i wraz z całym Kościołem wołamy: Przyjdź rychło, Panie!
Błogosławionego Święta Reformacji
Ks. Jerzy Samiec
Biskup Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP